بر خیر و مخور غم جهان گذران
خوش باشو دمی به شادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی
نوبت به تو خود نیامدی از دگران خیام

.

.

.

.

.

 چون عهده نمی‌شود کسی فردا را

حالی خوش دار این دل پر سودا را

می نوش به ماه تاب ای ماه که ماه

بسیار بتابد ونیابد ما را

ەبوولفەتح عومەر کوڕی ئیبراھیم خەییام، ناسراو بە "عومەر خەییام" لە ساڵی ٤٣٩ی کۆچیی مانگی لە شاری نیشابووری ئێران لە دایک بووە.

خەییام یەکێک لەو مەزنە تۆرەڤانانەی ئێران و تەنانەت جیھانیشە کە نەک تەنیا بۆ وڵاتەکەی تەنانەت بۆ کۆمەڵگای مرۆڤایەتیش جێگەی فەخر و سەربەرزییە. ئەو مرۆڤە بلیمەتە لە زۆربەی زانست و ھونەر و... سەردەمی خۆیدا شارەزا و وەستا بووە و لە حیکەمت و ئەستێرەناسیدا کەموێنە بووە.

زۆر لە خەڵکان ھەرکات گرێیەکیان لە کارەکانیان دەرکەوت و بۆیان نەکردایەوە ھانایان وەبەر خەییام دەبرد.

ئەمیر ھووشەنگ ئیبتیھاج (بە فارسی: هوشنگ ابتهاج؛ لەدایکبووی ٢٦ی شوباتی ١٩٢٨)، ناسراو بە ناوی قەڵەمی ھ. ا. سایە، شاعیرێکی ئێرانیی سەدەی بیستەمە، کە شیعر و بەرھەمەکانی کاریگەریی زۆری ھەبووە لەسەر سیاسەتوانانی ئێران.

ژیانی سەرەتایی

ئەمیر ھووشەنگ ئیبتیھاج لە ٢٥ی شوباتی ١٩٢٨ لە ڕەشت لە ئێران لەدایکبووە. باوکی، ئاغا خان ئیبتیھاج، ماوەیەک سەرۆکی نەخۆشخانەی پوورسینا بووە لە شارەکەدا. خێزانەکەی ئیبتیھاج بەھایی بوون. قوتابخانەی سەرەتایی لە ڕەشت تەواوکردووە و دواتر گواستویانەتەوە بۆ تاران.

قدح ز هر که گرفتم به جز خمار نداشت

مرید ساقی خویشم که باده اش ناب است