آدما دوست داشت زندگی کردن تنفر ضعف گریه کردن و زندگی این کلمات تو طول روز مدام تو ذهن من میچرخن 

میخوام اونهایی که خیلی دوست دارم بخاطر بدیای که در حقم کردن نبخشم اما وقتی طلوع میشه نمیتونم  روزمو با کینه و تنفر آغاز کنم و دوباره 24 ساعت دیگه به خودم امید میدم برای دوست داشتن عشق ورزیدن و بخشیدن 

حس خیلی عجیبی دارم فکر کردن همیشگی به این داستان تکراری و همیشگی اذیتم میکنه از خودم میپرسم اگه واقعا بفهمن که چیکار کردن و چه اشتباهی مرتکب شدن و چطور زندگی کردن برای یه انسان صد برابر سخت تر کردن هرگز خودشونو نمیبخشن اما قرار نیس همچین اتفاقی بیفته هیچ فهمیدنی درکار نیس 

روژین عزیزم 

مدت زیادی دمیشه نیومدم سر بزنم افکارم و کلمات با هم در جنگ هستن نمیتونم اونها رو به زبون بیارم یه وقتایی اصلا نمیدونم کجام و و نمیدونم چی میخوام میخوام دوباره خودمو به بازی بگیرم از بازی کردن با خودم خسته م